Άλλη μία αγωνιστική στον θαυμαστό κόσμο της Premier League αποτελεί παρελθόν και εμείς σαν θεατές θα την θυμόμαστε για τις δύο αναμετρήσεις σε Anfield και Emirates.
Ο Klopp μπορεί να πήρε μία δραματική νίκη απέναντι στη συμπολίτισσα Everton αλλά η μάχη των προπονητών στο Arsenal – Tottenham τράβηξε τα βλέμματα. Η ομάδα του Emery συνέτριψε τους Spurs και εμείς αξίζει να δούμε τον τρόπο με τον οποίο ο Ισπανός έκανε ματ στον Pochettino.
Για τους κανονιέρηδες το σύστημα που εφαρμόστηκε ήταν το 3-4-3 με σαφείς επιθετικές προσδοκίες. Συνταγή που κερδίζει δεν αλλάζει και έτσι ο Pochettino παρέταξε την ομάδα του με το ίδιο σύστημα που κέρδισε την Chelsea ένα σαββατοκύριακο πριν, δηλαδή 4-4-2 σε ρόμβο.
Ο Αργεντινός τεχνικός της Tottenham είχε ξεκάθαρα ένα έξυπνο πλάνο στο μυαλό του. Ωθώντας τον Kane λίγο πιο πίσω από τη ζώνη δράσης του και δίνοντας την ελευθερία σε Alli και Son να κινούνται ελεύθεροι στο χώρο, ήθελε να χτυπήσει την Arsenal στα αργά πόδια των Mustafi, Holding αλλά και Παπασταθόπουλου. Σίγουρα λειτούργησε κάποιες φορές αλλά οι υποψίες φάσεων που δημιουργήθηκαν ήταν κόντρα στη ροή του αγώνα.
Αυτό διότι, ειδικά στα πρώτα 20 λεπτά του αγώνα η Arsenal ήταν καταιγιστική. Εφάρμοσε άψογα το πρες του Emery και εγκλώβισε τα σπιρούνια. Η ελευθερία που έδωσε ο Ισπανός προπονητής σε Kolasinac αλλά και Bellerin να προωθούνται συνεχώς δημιούργησε καταστάσεις 2v1 για τα αντίπαλα πλάγια μπακ που ήταν ήδη απασχολημένα με το μαρκάρισμα των Aubameyang και Mkhitaryan . Επίσης βοήθεια δεν υπήρχε από τους χαφ του άξονα διότι η στενή διάταξη που είχε επιβάλει ο Pochettino δεν επέτρεπε να αφήσουν τις θέσεις τους πηγαίνοντας στα άκρα αφού μετά θα βρίσκονταν εκτεθειμένοι από τις κινήσεις των Xhaka και Torreira.
Η Arsenal απέτρεψε το παιχνίδι της Tottenham από την άμυνα και εγκλώβισε κάθε προσπάθεια που έγινε έτσι ώστε να φτάσει η μπάλα στον Eriksen ή στους πιο προωθημένους παίκτες των σπιρουνιών. Με αυτό τον τρόπο αποδυνάμωσε στο μέγιστο δυνατό το στενό σε πλάτος παιχνίδι που επιτάσσει ο ρόμβος και με τη σειρά της δημιουργούσε συνεχώς ρήγματα στο πλάνο του Pochettino, με την επιθετικότητα της.
Το ότι δεν σκόραρε περισσότερα από ένα γκολ αλλά και ότι δέχθηκε την ανατροπή του σκορ από την Tottenham που απλά εκμεταλλεύτηκε κάποιες συγκυρίες, ήταν καθαρά τυχερό κατά την κρίση μου.
Ο Αργεντινός τεχνικός κατάλαβε την επικινδυνότητα να παίζει με ρόμβο και αμέσως μετά την αλλαγή της ροής του σκορ υπέρ του, μετέτρεψε το σύστημά του σε 4-2-3-1 δίνοντας πλάτος στην ομάδα του αλλά και την οδηγία στου ακραίους να ακολουθούν και να περιορίζουν την επιθετικότητα των αντιπάλων μπακ- χαφ.
Η χαρά των φίλων της Tottenham δεν κράτησε για πολύ αφού o Emery είχε ένα ακόμα πλάνο στο μυαλό του. Με την έναρξη του δευτέρου ημιχρόνου πέρασε στο παιχνίδι τους Ramsey και Lacazzette. Ο άσσος στο μανίκι του Ισπανού ήταν ο Ουαλός χαφ τον οποίο τοποθέτησε σε ένα ρόλο μεταξύ false 9 και 10αριού δίνοντάς του παράλληλα δημιουργική ελευθερία. Πέρα απ αυτό όμως είχε και την οδηγία να τραβά εκτός θέσης τον Eric Dier, κάτι που ήταν καταλυτικό για την ανατροπή του σκορ αλλά και την τελική νίκη των κανονιέρηδων.
H Tottenham φαινόταν χαμένη μέσα στον αγωνιστικό χώρο του Emirates με τα γκολ των Lacazzette και Aubameyang να είναι θέμα χρόνου να επιτευχθούν. Ο Pochettino όντας ένας οξυδερκής προπονητής έβλεπε την μειωμένη απόδοση των παικτών του απέναντι στην ορμή των κανονιέρηδων και έτσι λοιπόν έκανε ακόμα μία αλλαγή στο σύστημά του. Έκανε τον Dier τρίτο σέντερ μπακ και έδωσε την οδηγία για εφαρμογή του 3-4-2-1 με στόχο την προστασία της εστίας του Lloris αλλά και την εκμετάλλευση κάποιου πιθανού γρήγορου επιθετικού transition.
Ούτε κάτι τέτοιο δούλεψε με την Arsenal να παίρνει την τελική νίκη με 4-2. Σίγουρα το σκορ θα μπορούσε να λάβει άλλες διαστάσεις αν ο φορ από την Γκαμπόν δεν είχε σπαταλήσει κάποιες κλασσικές ευκαιρίες που είχε στο πρώτο μέρος. Η Arsenal έπαιξε πραγματικά σαν ομάδα, αμυνόμενη σωστά αλλά και με σωστό επιθετικό προσανατολισμό γι αυτό και κατάφερε να γυρίσει το σκορ υπέρ της. Αντίθετα η Tottenham εγκλωβίστηκε πολλές φορές και από δικά της λάθη, δεν μπόρεσε να βρει τη σωστή χημεία ( το φανερώνουν και οι συνεχείς αλλαγές του συστήματος από τον Pochettino) που της έδωσε την νίκη με την Τσέλσι και γι αυτό δέχθηκε και τέσσερα γκολ.
Συνοψίζοντας ήταν μία πραγματική μάχη από την πλευρά των προπονητών με τις κινήσεις από τις δύο πλευρές να διαδέχονται η μία την άλλη. Ο Emery εφαρμόζει ένα πλάνο που λίγοι και πρωτοκλασάτοι προπονητές αντιλαμβάνονται. Πρωταρχικός στόχος δεν είναι η μεταβίβαση της μπάλας από την μία περιοχή στην άλλη, αλλά η ώθηση των αντιπάλων να αφήσουν τη θέση τους. Τότε οφείλουν οι δημιουργικοί παίκτες να εκμεταλλευτούν το πιθανό κενό στον αντίπαλο σχηματισμό και να προωθήσουν την μπάλα στο τελευταίο τρίτο του γηπέδου.
Θα μου πείτε σιγά τη φαεινή ιδέα, φαίνεται πολύ απλό το σχέδιο. Ωστόσο δύο αρτίστες στο χώρο τους έχουν δηλώσει τα εξής. Ο Cruyff είπε πως το ποδόσφαιρο είναι απλό αλλά είναι πολύ δύσκολο να παίξει κανείς απλά. Ενώ ο Leonardo Da Vinci δήλωσε πως η απλότητα αποτελεί την μέγιστη εξειδίκευση.
Zvan Boy