Η ακόρεστη δίψα μου για συνεχή πληροφόρηση σχετικά με το χώρο του ποδοσφαίρου, με οδήγησε να προσπαθώ να ανακαλύψω πως εμπνεύστηκαν τις ιδέες τους προπονητές όπως ο Πεπ Γκουαρδιόλα, ο Μαουρίτσιο Ποτσετίνο, ο Ντιέγκο Σιμεόνε και άλλοι δάσκαλοι του αθλήματος. Οδηγήθηκα στο συμπέρασμα πως πίσω από τους συγκεκριμένους τρεις, βρίσκεται ένα πρόσωπο. Ένας πρωτοποριακός, καινοτόμος, δυνάστης σε θέματα πειθαρχίας, ένας μανιακός με την τακτική. Ο Αργεντίνος Μαρτσέλο Μπιέλσα έχει εμπνεύσει πολύ κόσμο.
Τα τελευταία δύο χρόνια είχε αναλάβει τη Λιλ στη Γαλλία και την Λάτσιο στην Ιταλία. Και οι δύο συνεργασίες τελείωσαν πριν καν αρχίσουν με το διαζύγιο να μην οφείλεται στο αγωνιστικό κομμάτι.
Ποιος είναι λοιπόν αυτός ο άξεστος φιλόσοφος των πάγκων;
Αντιλαμβανόμενος από νωρίς πως δεν θέλει να ανήκει στην υψηλή οικονομική-κοινωνική πήγε κόντρα στις συνήθειες της οικογενείας του και αποφάσισε να γίνει ποδοσφαιριστής. Στα 25 του τα παράτησε αφού κατάλαβε πως το ταλέντο του βρισκόταν σε διαφορετικό τομέα του ποδοσφαίρου. Η προπονητική τον υποδέχτηκε. Στη πρώτη του δουλειά, στην ομάδα της Νιούελς Ολντ Μπόις άρχισε να δείχνει στον κόσμο ποιος είναι, ο οποίος του κόλλησε και το παρατσούκλι « Ελ Λόκο», που σημαίνει ο τρελός. Ο περίεργος αυτός τύπος λοιπόν, θέλοντας να βρει κάθε πιθανό ταλέντο για να το εντάξει στην ομάδα του ταξίδεψε με το μικρό του Φιατάκι 25.000 χιλιόμετρα φτάνοντας σε κάθε επαρχία της Αργεντινής. Είχε χωρίσει σε 70 κομμάτια τη χώρα και πήγε σε όλα παρακολουθώντας παίκτες, κυρίως νεαρούς. Σε κάποιες από αυτές του τις εξορμήσεις, βρήκε ορισμένους που μας είναι πολύ γνωστοί. Γκάμπριελ Ομάρ Μπατιστούτα ή αλλιώς Μπατιγκόλ και Μαουρίτσιο Ποτσετίνο. Φημολογείται πως στις 3 το χάραμα πήγε στο σπίτι του Μαουρίτσιο και τον πήρε για να τον εντάξει στις ακαδημίες της Νιούελς.
Δεν υπήρχε κάτι παραπάνω να δει η κοινωνία για να τον χαρακτηρίσει ως τρελό. Κι όμως ο τρελός αυτός πήρε τη Νιούελς, κέρδισε το πρωτάθλημα δύο φορές συνεχόμενα και έφτασε σε τελικό Κόπα Λιμπερταδόρες όπου έχασε από τη Σάο Πάολο. Και κάπου εκεί παραιτείται. Όντας ο νεότερος τεχνικός στην Αργεντινή με τέτοιες επιτυχίες.
Δεν είναι τυχαίο πως για τον ίδιο έχουν γραφτεί 4 βιβλία προσπαθώντας όχι απλώς να αποτυπώσουν τη δουλειά του αλλά και την πολύ «περίεργη» ζωή του. Είναι γνωστό πως για το Παγκόσμιο Κύπελλο της Ιαπωνίας όπου ήταν ο κόουτς της Αργεντινής, μαζί με τις αποσκευές του είχε και 2000 κασέτες με αναλύσεις για τους αντιπάλους του αλλά και των παικτών του. Λάτρευε και λατρεύει την βιντεοθεραπεία καθώς με αυτό τον τρόπο ξετρυπώνει κάθε πιθανή λεπτομέρεια για το σύνολό του αλλά και για τον επόμενο αντίπαλό. Αφού κατέκτησε το χρυσό μετάλλιο στους Ολυμπιακούς της Αθήνας τότε αποχώρισε και από την Αλμπισελέστε.
Την Γη της Επαγγελίας την βρήκε διαδοχικά σε Χιλή και στη Χώρα των Βάσκων. Αρχικά στη Λίμα τον έχουν σαν θεό για τα κατορθώματά του. Με τους Βάσκους, ίσως διέθετε την πιο ανταγωνιστική ομάδα που αντίκρισε το Σαν Μαμές.
Όσα έχουν πετύχει οι ομάδες του, το κατάφεραν μέσα από τη σκληρή δουλειά. Είναι αλήθεια πως ο Μπιέλσα απαιτεί συνεχώς και περισσότερα. Χαρακτηρίζεται για την σκληρή προπόνηση και την σιδηρά πειθαρχεία που ζητά από τους παίκτες του. Ζητά οι ποδοσφαιριστές του να είναι πάντοτε έτοιμοι τόσο σωματικά όσο και ψυχικά. Έχει εμμονή με την προετοιμασία κάθε αγώνα καλύπτοντας κάθε λεπτομέρεια.
Τακτικά εφαρμόζει εδώ και πολλά χρόνια κάτι καινοτόμο και πρωτοποριακό. Το 3-3-1-3 είναι το σύστημά του. Παράξενος σχηματισμός σωστά;
Κι όμως πιστεύει πως η καλύτερη άμυνα είναι η επίθεση. Θεωρεί πως αν βάλει έναν παραπάνω παίκτη στην άμυνα θα τον στερηθεί από κάποιο άλλο σημείο του γηπέδου. Ωστόσο μετά από αυτόν το σχηματισμό επικρατεί το χάος. Επηρεασμένος από το ολλανδικό μοντέλο, θέλει οι παίκτες του να έχουν την απόλυτη ελευθερία και να κινούνται στο χώρο. Όλοι μαζί να επιτίθενται και όλοι μαζί να αμύνονται. Το τρανζίσιον είναι καθοριστικό μέρος του παιχνιδιού του. Τόσο το αμυντικό όσο και το επιθετικό.
Ο Μπιέλσα μπορεί να θέλει την κατοχή της μπάλας αλλά δεν ασχολείται καθόλου με αυτή. Η θεωρία του έχει να κάνει με τη μεταβλητότητα του χώρου και την αξιοποίησή του. Όπως ο Κρόιφ είχε δηλώσει πως κάθε ποδοσφαιριστής πρέπει να είναι έτοιμος να κινηθεί χωρίς τη μπάλα, αφού μόλις για 3 λεπτά στον αγώνα θα την έχει στην κατοχή του, έτσι λειτουργεί και ο Μπιέλσα. Η προσέγγισή του βασίζεται πως ο αντίπαλος είναι αυτός που πρέπει να μετακινηθεί πρώτα και μετά η μπάλα. Συνεχώς επαναλαμβάνει πως πρέπει οι ποδοσφαιριστές του να θέσουν εκτός θέσης τους αντιπάλους τους και να εκμεταλλευτούν τους κενούς χώρους που θα δημιουργηθούν. Όλα αυτά χωρίς τη μπάλα.
Ο Γκουαρδιόλα πήρε το μοντέλο Μπιέλσα και το εξέλιξε με τρόπο τέτοιο ώστε να κερδίσει τρόπαια. Μπαρτσελόνα, Μπάγιερν και Μάντσεστερ Σίτυ δημιουργήματα του Καταλανού που όμως έχει δηλώσει πως ο Ελ Λόκο είναι ο καλύτερος στον κόσμο.
Πλέον ο Αργεντίνος ανέλαβε ίσως την πιο ιντριγκαδόρικη αποστολή του. Θα προσπαθήσει να οδηγήσει την Λιντς από τα γήπεδα της Τσάμπιονσιπ σε αυτά της Πρέμιερ Λιγκ. Κάτι που επιζητούν εδώ και πολλά χρόνια οι φίλοι των Παγωνιών. Ήδη η προσωπικότητα του δεν έχει περάσει απαρατήρητη από τον αγγλικό Τύπο. Στην αρχή της σεζόν είχε βάλει τους παίκτες του να καθαρίσουν επί τρεις ώρες το προπονητικό κέντρο για να καταλάβουν τον κόπο τον φιλάθλων που προσπαθούν βγάλουν λίγα χρήματα για να εξασφαλίσουν το εισιτήριο τους.
Ανέκαθεν δήλωνε πως οι παίκτες θα κοπιάσουν μέσα στην βδομάδα, θα πονέσουν, θα χρειαστεί να σφίξουν τα δόντια αλλά μόνον έτσι θα απολαύσουν το σαββατοκύριακο. Ο Μπιέλσα έχει την πειθώ. Κανένας ποδοσφαιριστής, πρώην ή νυν δεν βγήκε να πει πως δεν ευχαριστήθηκε την συνεργασία του με τον ιδιότροπο προπονητή.
Καταλήγω λέγοντας πως αυτό το πάντρεμα αξίζει της προσοχής μας μιας και ο ποδοσφαιρικός ρομαντισμός περισσεύει.
«Ένας άνθρωπος με νέες ιδέες είναι τρελός. Μέχρι οι ιδέες του να θριαμβεύσουν».
Zvan Boy